ΑΠΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΑΡΠΑΓΗ

"… θα αρπαχτούμε εις απάντηση του Κυρίου"
(Α΄Θεσσ. δ΄ 17)

Πολύς και δικαιολογημένος ο ντόρος που ακολούθησε την βίαιη απαγωγή του γνωστού επιχειρηματία τον τελευταίο καιρό. Διεθνής η προβολή και το ενδιαφέρον έντονο για πολλές ημέρες. Οι απαγωγείς εισέπραξαν τα λύτρα, και τώρα ζουν με την αγωνία της αποκάλυψης και το φόβο τιμωρίας τους. Ανήσυχος ύπνος, αγωνία σε κάθε μπλόκο της Τροχαίας και καχυποψία σε κάθε ασυνήθιστη κίνηση, θα είναι στο εξής οι μόνιμοι σύντροφοί τους. Το θύμα της απαγωγής έζησε τις δικές του στιγμές αγωνίας και τώρα στην καρδιά του φωλιάζει ο φόβος, για το κάθε μέλος της οικογένειάς του. Οι Αρχές έχουν εξαπολύσει το συνηθισμένο τους ανθρωποκυνηγητό. Ευθύνες αποδόθηκαν προς κάθε κατεύθυνση και οι τηλεοπτικοί "ειδήμονες" διατύπωσαν όπως πάντα τις "βαθυστόχαστες γνώσεις και γνώμες τους". Κριτές, επικριτές, κατακριτές, υποκριτές, και σωτήρες εμφανίστηκαν, όπως πάντα, και σε τούτη τη περίπτωση. Η Βία, ο Φόβος, ο Φθόνος, και η Υποκρισία έχουν κάνει κατάληψη στην καρδιά της κοινωνίας μας. Ζούμε σε μια κοινωνία φιλαυτίας που η κάθε ομάδα υψώνει το λάβαρο του ατομικού της συμφέροντος αδιαφορώντας παγερά για όλους τους άλλους. Σημείο και τούτο των καιρών.

Ο Απ. Παύλος γράφει στον Τιμόθεο: "Να ξέρεις ακόμα και τούτο: Τις έσχατες μέρες θα έρθουν δύσκολοι καιροί. Γιατί οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς στους γονείς τους, αχάριστοι, ασεβείς, άστοργοι, αδιάλλακτοι, συκοφάντες, άσωτοι, άγριοι, εχθροί του καλού, προδότες, αυθάδεις, φουσκωμένοι από εγωισμό, θ' αγαπάνε πιο πολύ τις ηδονές παρά τον Θεό, θα δείχνουν ότι έχουν ευσέβεια, αλλά θα έχουν αρνηθεί την δύναμή της με τις πράξεις τους. Και αυτούς να τους αποφεύγεις." Πρόκειται στην πραγματικότητα για ένα σύνολο δυστυχισμένων που έκλεισαν έξω από την καρδιά τους τον Θεό, και θεωρούν ανάξιο λόγου να ασχοληθούν μαζί Του. Τα ιδιοτελή σκοτάδια και η παγερή αδιαφορία για τους άλλους κατακλύζουν την κοινωνία μας. Θύματα όλοι ενός Βίαιου, φθονερού, και ραδιούργου απαγωγέα, του Πονηρού που έκλεψε όλες τις αξίες της ζωής μας. Η μόνη "αξία" που κυκλοφορεί είναι το χρήμα, που είναι και το κύριο συστατικό στοιχείο του 666 κατά την Αποκάλυψη. Όλες οι άλλες έχουν τόσο υποβαθμιστεί, που θεωρούνται ασήμαντες, έως ανύπαρκτες. Ασήμαντη η οικογένεια, η ηθική, η θρησκεία, η πατρίδα. Ασήμαντος ακόμη και ο Θεός.

Πάνω όμως από αυτά τα θλιβερά και σκοτεινά σύννεφα της βίας, της υποκρισίας και της αδικίας, υπάρχει πάντα ο Λαμπρός Ήλιος, ο Ιησούς Χριστός, που είναι έτοιμος να φωτίσει και να ζεστάνει την κάθε καρδιά που θα ανοίξει την πόρτα της, για να μπει το φως και η ζεστασιά Του. Μερικοί το έχουν δοκιμάσει. Είναι αυτοί που Τον πιστεύουν και μένουν έξω από τα γεγονότα και ατενίζουν με εμπιστοσύνη σε κάποια άλλη απαγωγή όμορφη και ένδοξη που περιγράφεται στην Βίβλο και που είναι ο δικός τους όμορφος κόσμος. Υπήρξαν και οι ίδιοι κάποτε θύματα απαγωγής του Άρχοντος του σκότους, και έζησαν τις εμπειρίες της ομηρίας και της απομόνωσης, από την Πηγή κάθε αληθινής χαράς και ευτυχίας.

Αλλά ήρθε κάποια στιγμή στην ζωή τους που άνοιξαν την πόρτα της καρδιάς τους και υποδέχτηκαν τον Ιησού Χριστό, τον Μόνο Ελευθερωτή από την σκλαβιά της Βίας, του Φόβου, του Φθόνου, της Κρίσης, της αμαρτίας. Αυτοί δεν είναι πια σκλάβοι των κοινωνικών αναστατώσεων, ούτε και παίρνουν μέρος σε αυτές, παρ' ότι μαστίζονται κατά πολύ πιο χειρότερο τρόπο. Αυτοί είναι οι πραγματικοί και γνήσιοι οπαδοί του Πράου και Ταπεινού Αρχηγού τους, του Ιησού Χριστού. Η Αγία Γραφή τους ονομάζει δια του Αποστόλου Πέτρου ιερείς και βασιλείς, γένος εκλεκτό, έθνος άγιο, βασίλειο ιεράτευμα, λαός τον οποίο ο Θεός διάλεξε για να εξαγγείλουν τις αρετές Εκείνου, ο Οποίος τους κάλεσε από τα σκοτάδια, στο θαυμαστό Του φως.

Αυτοί δεν είναι εκ του κόσμου τούτου, όπως ο Κύριός τους δεν είναι εκ του κόσμου τούτου. Είναι κρίκοι μιας χρυσής πνευματικής αλυσίδας που ενώνει τον ουρανό με την γη. Είναι ένα καθαρό ποταμάκι που επί αιώνες τώρα κυλάει τα ήσυχα και ολοκάθαρα κρυστάλλινα νερά του, πάνω στη σκλαβωμένη από τα πάθη, τους πολέμους, τα μίση και τα αίματα Γη μας. Όλες οι γενεές αυτών των πιστών ανθρώπων περιμένουν μια άλλη απαγωγή που την ονομάζουν Αρπαγή. Όλοι τους έψαξαν σαν τους προφήτες της Π. Διαθήκης να ιδούν αν τα γεγονότα που θα προηγηθούν αυτής της απαγωγής αφορούσαν την εποχή τους. Ερευνούσαν να ιδούν αν θα είναι η δική τους γενεά που δεν θα περάσει από την κοιλάδα της σκιάς του θανάτου, αφού πρόκειται για μια γενιά πιστών που δεν θα πεθάνουν, αλλά θα αρπαχτούν στον αέρα από τον Μέγα Απαγωγέα, ο Οποίος "ως κλέπτης εν νυκτί" θα έλθει να τους αρπάξει από τα νύχια της άθεης κοινωνίας μας. Είναι Εκείνος που σε αντίθεση όλων των απαγωγών, πλήρωσε ο Ίδιος τα λύτρα της απελευθέρωσής τους.

Αυτόν τον αποκαλούν Λυτρωτή τους, γιατί τους εξαγόρασε με το ίδιο το αίμα Του, πληρώνοντας με την ζωή Του στον Θεό και Πατέρα Του τις αδικίες, τα παραπατήματα και τις αστοχίες που αυτοί έπρεπε να πληρώσουν. Τον αποκαλούν και Σωτήρα τους γιατί τους έσωσε από τον αιώνιο χαμό. Πόσο μεγάλο σφάλμα είναι, και τι μεγάλη παγίδα αυτό που μας ψιθυρίζει ο Πονηρός ότι μπορούμε από μόνοι μας να λυτρωθούμε, πληρώνοντας εμείς, ή κάποιος συνάνθρωπός μας τα λύτρα, με διάφορες πράξεις, ενέργειες και προσφορές.

Εμείς που προτού να καλυφθούμε κάτω από τη χάρη Του ήμασταν φυλακισμένοι και θύματα της αμαρτίας! Τι μπορεί να αντικαταστήσει την σταυρική θυσία του Χριστού; "Αν η σωτηρία εξασφαλίζεται με την τήρηση του νόμου, (δηλ. με δικές μας πράξεις) τότε ο Χριστός πέθανε χωρίς λόγο" τονίζει ο απόστολος Παύλος στους Γαλάτες που ενώ είχαν ξεκινήσει καλά, άρχισαν από μόνοι τους να προσπαθούν να σωθούν με διάφορες πράξεις.

Ο Χριστός δεν θέλει τίποτα άλλο από τον άνθρωπο, παρά να ανοίξει την πόρτα της καρδιάς του και να Τον δεχτεί με πίστη. Από κει και πέρα έρχεται ο Ίδιος και μας δυναμώνει δια του Αγίου Πνεύματος, στο πως θα περπατήσουμε και το τι θα κάνουμε. Αυτό είναι το ευαγγέλιο, αυτά είναι τα χαρούμενα νέα και όχι τα δυσβάσταχτα βάρη, όπως έκαναν οι Γραμματείς και Φαρισαίοι στα χρόνια που ήταν στη Γη μας ο Χριστός. Ελάτε σε Μένα, είπε ο Χριστός, όλοι οι κουρασμένοι και φορτωμένοι, Εγώ θα σας ξεκουράσω και δεν θα διώξω κανέναν. Λοιπόν δεν είναι ανόητο να μην πάμε κοντά Του;