«-Αυτό μου θυμίζει Μουσουλμάνους…».

«Οι άνδρες της Νινευή θα αναστηθούν στην Κρίση μαζί με αυτή τη γενιά και θα την κατακρίνουν διότι μετανόησαν στο κήρυγμα του Ιωνά. Και δέστε, εδώ είναι κάτι περισσότερο από τον Ιωνά.» (Λουκ.11:32)

Πρόσφατα έφυγε από τούτη τη ζωή αγαπητό μου πρόσωπο, και όταν βρέθηκα στο ανθοπωλείο της γειτονιάς μας, ο ανθοπώλης ψέλλιζε τα συλλυπητήριά του στην σύζυγο του θανόντος. Μπαίνοντας στην συζήτηση είπα:
«-Ευτυχώς ήταν πιστός άνθρωπος, και ξέρουμε ότι τώρα βρίσκεται στην παρουσία του Θεού, που είναι πολύ καλύτερα».
Η απάντηση του ανθοπώλη ήταν τουλάχιστον αγενής.
«-Αυτό μου θυμίζει Μουσουλμάνους…».

Σε τέτοιες περιπτώσεις ίσως το φρονιμότερο είναι να σωπαίνει κανείς, αλλά επειδή δεν είχα ακούσει καλά, το «μου θυμίζει Μουσουλμάνους», πρόσθεσα κάτι σχετικά με τις υποσχέσεις του Χριστού, και το έργο Του πάνω στο Σταυρό.
«-Εγώ πιστεύω στην εξέλιξη και όχι σε τέτοια», συνέχισε.
Είναι πράγματι αποκαρδιωτικό αυτό που συμβαίνει στην σημερινή Χριστιανική υποτίθεται κοινωνία μας. Ο ανθοπώλης βρισκόταν πίσω από μια πολύ όμορφη ανθοδέσμη και προσπαθούσε με την ανάποδη του ψαλιδιού να κατσαρώσει την πλαστική της κορδέλα. Πίστευε ότι όλα εκείνα τα πανέμορφα λουλούδια με τα φανταστικά χρώματά τους ήταν η τυχαία εξέλιξη της σύνθεσης τυχαίων στοιχείων της φύσης, που τυχαία βρέθηκαν και εξελίχτηκαν στον πλανήτη Γη, που τυχαία πήραν ζωή από το άψυχο χώμα της, τυχαία ο σπόρος τους δεν μεταλλάχτηκε σε τσουκνίδες και βάτους, τυχαία έβγαζε το καθένα το δικό του άρωμα… τυχαία… τυχαία. Δηλαδή πίστευε ακράδαντα στο κισμέτ, το οποίο και απέρριπτε αφού δεν ήταν Μουσουλμάνος αλλά «Χριστιανός», «βαπτισμένος» και «μυρωμένος».

Στο χέρι του υπήρχε η βέρα του. Είναι παντρεμένος, και έχει μικρό παιδί. Πως άραγε θα το μεγαλώσει; Με τι θεωρίες θα το γαλουχήσει; Σύμφωνα με τα πιστεύω του θα πρέπει να του πει ότι τυχαία βγήκε από την κοιλιά της μάνας του, τυχαία βγήκε άνθρωπος και όχι κάτι άλλο, τυχαία έχει δυο χέρια και δυο πόδια που είναι φυτρωμένα στην θέση τους, τυχαία τα μάτια του δεν είναι στην πλάτη του, τυχαία ακούει, τυχαία μιλάει, τυχαία έχει μυαλό, τυχαία ζει…τυχαία…. Αν όμως το παιδί του τον ρωτήσει πως έγινε η πιπίλα του θα καθίσει και θα του εξηγήσει ότι για να γίνει αυτό το απλό πραγματάκι χρειάστηκε να γίνουν τόσα πολλά πράγματα που δεν θα τα καταλάβει. Χρειάστηκαν να γίνουν εργοστάσια, πολύπλοκες μηχανές, αποστειρώσεις, χημεία και αναλύσεις του υλικού κατασκευής, να δουλέψουν άνθρωποι, να σχεδιάσουν μυαλά, να ανοίξουν φαρμακεία και να γίνουν τόσες πολλές και συντονισμένες διαδικασίες που δεν θα τις καταλάβει, παρά όταν μεγαλώσει. Και καλά ο ανθοπώλης είναι άνθρωπος μιας σχετικά περιορισμένης εγκυκλοπαιδικής και επιστημονικής μόρφωσης, αλλά εκείνος ο σοφός, το ίνδαλμα και το καμάρι της επιστήμης που κάθεται πάνω στο αναπηρικό του καροτσάκι, που ξέρει τόσα πολλά και παρουσιάζει την αθεΐα του, τι έχει να πει για τον αέρα που αναπνέει, για τα μάτια που βλέπουν και για το μυαλό που σκέφτεται; Πώς σχεδιάστηκε το αναπηρικό του καροτσάκι; Πόσα μυαλά και εργοστάσια και σχέδια και μαγαζιά και χέρια δεν δούλεψαν για να του το φτιάξουν;

Λοιπόν; Όλα τα θαύματα της υπέροχης Δημιουργίας, είναι τυχαία εξέλιξη μιας πρωταρχικής έκρηξης του ΤΙΠΟΤΑ; Γαλαξίες, αστέρια, αρμονικές κινήσεις, Γήινη ζωή, φυτά, ζώα, άνθρωποι, είναι τυχαία; Ο Λόγος του Θεού γράφει: «Λέγοντας ότι είναι σοφοί εμωράνθησαν».

Καμιά φορά σκέφτομαι τους χλευασμούς που υπέστησαν από τους συγχρόνους τους οι πιστοί των περασμένων αιώνων όταν διακήρυτταν ότι η εικόνα του θηρίου, (του Αντίχριστου) θα μιλήσει και θα τον ιδούν και θα τον ακούσουν όλοι οι άνθρωποι. Αυτό το απίστευτο όλων των περασμένων αιώνων πραγματοποιήθηκε στις μέρες μας. Ήταν ανεξήγητο μέχρι πριν από ελάχιστα χρόνια, ακόμη και για μερικούς από εμάς που έχουμε μια κάποια ηλικία. Καλά, σκεφτόμασταν, μια εικόνα ίσως να τρίξει, να χτυπήσει, έστω και να δακρύσει, όπως ακούγεται, αλλά πως είναι δυνατόν να την ιδεί όλος ο κόσμος; Και βγήκε η τηλεόραση, και αυτό το απίστευτο μπήκε στα σπίτια μας, και βλέπουμε καθημερινά και έγχρωμα, και ακούμε σε όποια ένταση επιθυμούμε, τα θηρία της ζούγκλας και του κόσμου. Ο Ιωάννης ο Θεολόγος που το έγραψε και πιθανόν το είδε στην όρασή του, αλλά και όλοι οι άγιοι και πιστοί άνθρωποι των περασμένων αιώνων υπήρξαν θύματα χλευασμού των «έξυπνων» της εποχής τους. Το ίδιο όπως και οι σημερινοί άγιοι χλευάζονται από τους σύγχρονους «έξυπνους», είτε αυτοί είναι ανθοπώλες, είτε είναι επιστήμονες.

Ένα από τα θέματα που χλευάζονται είναι και η ανάσταση, καθώς και η κρίση των νεκρών. Ο Χριστός όμως είπε ότι έρχεται μια μέρα που οι νεκροί θα αναστηθούν και θα αποδοθεί δικαιοσύνη. Δικαιοσύνη πραγματική, και όχι ανθρώπινη, διότι η ανθρώπινη είναι σαν ένα βρώμικο κουρέλι. Κοιτάτε τι γίνεται στις μέρες μας. Υπάρχει έστω και ίχνος αληθινής δικαιοσύνης; Αν αυτές οι κατηγορίες που εκτοξεύονται καθημερινά από τις τηλεοράσεις είναι σωστές, γιατί δεν τιμωρούνται οι ένοχοι; Αν είναι ψεύτικες γιατί δεν τιμωρούνται οι συκοφάντες που καταρρακώνουν ολόκληρες οικογένειες και συγγένειες και την ίδια την πατρίδα μας με τις ανακοινώσεις τους; Και μάλιστα με τιμωρία σκληρότερη αφού κατηγορούν αθώους; Τι θα πει κουκούλωμα; Μήπως ξέρουν εκ των προτέρων ότι πρόκειται για κακόβουλες υπερβολές και ανεδαφικά γεγονότα; Όλα αυτά κάνουν τον απλό άνθρωπο να τα χάνει και να ενεργεί αυτόματα και άσκεφτα σαν λύκος που ζει μέσα σε ζούγκλα.

Προ ημερών με ρωτούσε κάποιος συνάδελφός μου ναυτικός: Ποια σχέση έχει το Βατοπέδι με το ΝΑΤ και μας ψαλίδισαν τις συντάξεις μας; Ειλικρινά δεν ήξερα, και του το ομολόγησα. Υπάρχουν άτομα που σκοπό και ιδανικό τους έχουν την κριτική, ακόμη και για τα ιερά και όσια. Κανείς δεν σκέφτεται ότι για όλα όσα τραβάμε φταίμε εμείς οι ίδιοι, και ότι ο καθένας έχει και κάποιο μικρό, ή μεγάλο μερδικό στην κατάντια της κοινωνίας μας. Κανείς δεν σκέφτεται ότι οι φυλακές ξεχείλισαν επειδή οι εκκλησίες άδειασαν. Αλλά και κανείς δεν σκέφτεται ότι πρέπει να επιστρέψει έστω και μόνος του στον δρόμο του Θεού. Η κρίση θα έλθει όπως ήλθε η εικόνα που μιλάει και που την βλέπουν τα πέρατα της οικουμένης.

Πόσοι όμως πίστεψαν σε αυτά που έγραψε ο Ιωάννης ο Θεολόγος μετά την εκπλήρωση αυτής της προφητείας του; Ευκολότερα στρέφονται προς τις ανατολικές θρησκείες, σύμβολα των οποίων είναι οι δράκοι, και προς τους Μάγια, τον Ναό των οποίων κοσμούν φίδια δηλ. τα σύμβολα του Πονηρού, παρά προς τον Σταυρό του Χριστού. Δεν είσαι και δεν είμαι ένα αφηνιασμένο άλογο που κάνει ό,τι του κατεβαίνει στην Γη, ούτε η Γη είναι ξέφραγο αμπέλι. Είναι αποκλειστική ιδιοκτησία του Θεού.

«Του Κυρίου είναι η Γη και το πλήρωμα αυτής, η οικουμένη και οι κατοικούντες σε αυτήν». (Ψαλμ.24:1).

Κάποια μέρα όλοι μας θα δώσουμε λόγο στον Ιδιοκτήτη της. Δες, τους αυτο-ανακηρυσσόμενους χτεσινούς ήρωες, πως έχουν καταντήσει. Κυριολεκτικά ράκη, που διώκονται για κλοπές και απάτες. Θυμήσου το αγέρωχο παρουσιαστικό τους, το υψωμένο φρύδι τους και το τεντωμένο επικριτικό δάχτυλό τους στην Βουλή των Ελλήνων και όχι μόνον. Δες τους σήμερα, δεν ξέρουν πώς, και πού να κρυφτούν. Και εν τούτοις καμιά συγγνώμη, καμιά παραδοχή. Κάποιοι τόλμησαν να ψελλίσουν ότι πράγματι έβαλαν το δάχτυλό τους στο μέλι, αλλά οι σύντροφοί τους έσπευσαν να το αποσιωπήσουν και τα ΜΜΕ το καταχώνιασαν.

Δες και την σημαία μας πως καίγεται κάθε τόσο. Δεν καίγεται το πανί, ούτε και λεηλατούνται τα ανώτερα και κατώτερα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Η τιμή της πατρίδας μας καίγεται, και η δόξα των προγόνων μας λεηλατείται. Η στοιχειώδης αξιοπρέπειά μας καταρρακώνεται. Το ξέρω πως εσύ που σκέφτεσαι ψύχραιμα, δεν μπορείς να αντιδράσεις. Τα θηρία της γης πλήθυναν και οι λύκοι αγρίεψαν πάρα πολύ. Τουλάχιστον ας μην γίνουμε συνοδοιπόροι αυτής της λογικής. Ας μείνουμε όσο μπορούμε έξω από τις ίντριγκες της σημερινής κοινωνίας, και της δικαιοσύνης της. Ας στραφούμε προς τον Ιησού Χριστό που είναι ο Ήλιος της πραγματικής Δικαιοσύνης, την οποία και θα αποδώσει σαν Δίκαιος Κριτής. Εκείνη την μέρα, την μέρα του Χριστού θα αναστηθούμε όλοι, και όλοι θα δώσουμε λόγο της γήινης δραστηριότητάς μας, είτε το θέλουμε, είτε όχι. «Οι μεν σε ανάσταση ζωής, οι δε σε ανάσταση Κρίσης». Οι μεν για να ανταμειφθούν για την πίστη τους στον Χριστό, οι δε... για την απιστία τους. Οι μεν θα ακούσουν το «έλθετε οι ευλογημένοι του Πατρός Μου κληρονομήστε την ετοιμασμένη για σας Βασιλεία», οι δε για το «φύγετε από Μένα οι εργάτες της ανομίας». Τότε τα δόντια θα τρίζουν και τα γόνατα θα χτυπούν το ένα με το άλλο από τον τρόμο. Τότε πολλοί θα θέλουν να πεθάνουν ξανά, αλλά δεν θα μπορούν, θα είναι δυστυχώς πολύ αργά για μετάνοια. Η ευκαιρία της σωτηρίας, θα είναι μια περασμένη, χαμένη ευκαιρία.

Υπάρχει η αντίληψη, του να μην μιλάει κανείς για τέτοιες καταστάσεις. Όμως γι αυτές μίλησε ο Χριστός και απ’ αυτές ήλθε να σώσει αυτούς που Τον πιστεύουν. Ο ληστής, ίσα που πρόλαβε να σωθεί με το «Θυμήσου με Κύριε». Εσύ; Μην καθυστερείς άλλο. Είναι όμορφος ο δρόμος του Χριστού. Όσοι τον περπάτησαν δεν τον εγκατέλειψαν ποτέ τους. Ο Χριστός μας αγαπά, και ξέρει πολύ καλά τόσο τους τόπους, όσο και το περιβάλλον που περιμένουν την ανθρωπότητα. Βλέποντας την Ιερουσαλήμ έκλαψε και είπε:

«Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, πόσες φορές θέλησα να μαζέψω τα παιδιά σου, όπως η κότα μαζεύει τα κλωσσόπουλά της κάτω από τις φτερούγες της και δεν το θελήσατε!»

Ο λαός Ισραήλ πλήρωσε πολύ ακριβά και πληρώνει ακόμα την απιστία του. Ο Χριστός ήλθε στη Γη και μας μίλησε και πλήρωσε τα χρέη μας με την σταυρική Του θυσία. Όσοι Τον πιστεύουν και μετανοούν σώζονται και σε Κρίση δεν έρχονται διότι μετέβησαν από τον θάνατο στην ζωή. (Ιωάννης 5:24) Όσοι Τον αγνοούν έχουν ήδη κριθεί και στην ανάσταση των νεκρών θα κατακριθούν ακόμη και από τους φοβερούς κατοίκους της Νινευή, διότι ενώ εκείνοι μετανόησαν στο κήρυγμα ενός Ιωνά, που τους ήταν αλλοδαπός και άγνωστος, αυτοί δεν μετανόησαν ούτε μετά το κήρυγμα και την θυσία του ίδιου του Γιου του Θεού. Εσύ; Εγώ;